شخصی از كوفي عنان “دبير كل سابق سازمان ملل و برنده صلح نوبل” پرسيدند: بهترين خاطره ي شما از دوران تحصيلتان چه بود است؟
او پاسخ داد: “روزي معلم علوم ما وارد كلاس شد و برگه ي سفيد رنگي را به تخته سياه چسباند. در وسط آن لكه‌اي با جوهر سياه نمايان بود.”
معلم از شاگردان پرسيد: «بچه ها در اين برگه چه چیزی مي بينيد؟»
همه جواب دادند: «يك لكه سياه آقا.»
معلم با چهره اي انديشمندانه لحظاتي در مقابل تخته كلاس راه رفت و سپس با دست خود به اطراف لكه سياه اشاره كرد و گفت: « دانش آموزان عزیز چرا اين همه سفيدي که اطراف لكه سياه را نديديد؟»
كوفي عنان مي گويد: «از آن روز تلاش كردم اول سفيدي (خوبي‌ها، نكات مثبت، روشنايي ها و نور ها و..…) را بنگرم.»
توضیح حکایت :
حضرت امير: انديشه نيك و مستقيم بهترين انديشه بشر است.
ما چطور مي نگريم؟